het avontuur is dichtbij

Het begin op Bali 2009-2011.Eboek 1

Leven en vakantie op Bali, het is een eutopische gedachte voor velen maar een realiteit voor degene die met helemaal niks de wereld over wil, en dat risico durft te nemen, is dit een geweldige kans om een andere cultuur te beleven. Maar een tijdje blijven opende wel je ogen en is het beeld wat je krijgt van Bali wel een heel endere dan je het eerst voorstelde.

De schrijver,

Bart Horenbeck

Trailer van dit boek, bladzijde 1.

2009-2011
Mijn eerste kennismaking met Bram.
Bram woont in Amsterdam en belde mij voor een klus bij hem thuis. Ik verkocht toen voorzetramen voor geluid isolatie en hij had mijn advertentie gelezen in de krant. Ik, bij hem aangekomen opent de deur en eigenlijk had ik meteen een klik met hem, net zo’n vrijgevochten type als ik dacht ik nog top ! Een lange 2 meter lange vent met een korte broek en slippers en een shirt met Australian Backpackers erop. Maar goed, we gingen naar de eerste verdieping en daar liet hij de ramen zien die geïsoleerd moesten worden op geluid en warmte. Geluid vooral voor de vrijdag markt daar, de kaasmarkt. Ik maak een prijs en eigenlijk was alles al ok, de order was binnen en ik bestel gelijk. 
    

Een paar weken later plaatste ik de ramen met , hij was zeer te spreken over het isolatie systeem en zei dat ook zo. Ik blij natuurlijk beter een tevreden klant dan niet he. Ik rekende de rest af van de klus en alles was ingeladen toen zei hij op straat : Barti, zo noemde hij me meteen al, heb jij zin om een keer mee te gaan naar Bali, ik zeg Bali wat moet ik daar nou ? Ja zegt hij, jij vertelde dat je tussendoor ook timmerwerk doet, dus niet alleen ramen, ik dacht zo´n eerlijke vent, beetje grijs, die gaat mijn nog te bouwen villa’s op Bali regelen omdat jij verstand van de bouw hebt en ik heb een bouwer uit Nederland nodig om Europees te bouwen. Wat vind je ervan ? Ik zeg nou top wanneer gaan we …ik denk oriënteren dat kan altijd natuurlijk en een weekje Bali …ja daar had ik wel zin in.

Weer thuisgekomen bespreek ik dit geval met mijn toenmalige vrouw en ook de opties die er eventueel uit voort komen, tenslotte weet je nooit hoe een koe een haas vangt.. zij stond er wel positief tegenover dus geregeld. 
Een aantal dagen later belt Bram mij op en deelt de details met me , paspoort zo en zo laat in Amsterdam etc. Ook nog : alles wordt betaald dus je hoeft geen geld mee te nemen. Okeee dacht ik nog, nou wel effe wat hoor je weet maar nooit he. Ik met de trein naar Amsterdam, hij haalde me van het station op , veel te laat natuurlijk. Maar goed op naar Schiphol. Hij had voor mij een ticket achterin gekocht mijn rij was allang binnen en ik leerde dat ze alleen voor hem aan het wachtten waren…. Na binnen komst was iedereen boos op me omdat ze dachten dat ik degene was die voor oponthoud zorgde , wat dus eigenlijk helemaal niet zo was, het volgende probleem diende zich aan: ik moet een plek bij het pad hebben want ertussen dat viel al tegen hoor en ook zo krap met die lange poten van me, ik moet mijn voeten kwijt. En mijn plek was in het midden…..We vlogen met Cathay Pacific van Amsterdam naar Bangkok een vlucht van 12 uur met veel te kleine , meer op die kleine kutchineesjes aangepaste stoelen en niet op die stoere Hollanders.

We stijgen op (ik aan het gangpad hehe) en goed en wel stabiel boven komt er een stewardess naar me toe , Mr. Bart ? ik zeg yes, come with me please en where is your things i will carry them….okee dacht ik andere plek zeker. We zaten in zo’n enorme 4 motorig monster en ik loop achter dat mens aan helemaal naar voren, door de businessclass naar de firstclass….Daar zit Bram helemaal in zijn element in een eigen plek met 3 raampjes. En als enigste passagier in de FC. Bram zegt ga lekker zitten waar maakt niet uit…..ik denk WTF, FC nooit gezien, maar het went snel hoor.