het avontuur is dichtbij

Canada 2015-2016,

de Schijver en Avonturier,

Bart Horenbeck.

Trailer van dit eboek,

Ik had een slechte tijd in eind December begin Januari 2016 en mijn zus benaderde wat vaker , waarom kom je niet naar ons toe , er is werk zat, je hebt toch niks te doen nu. Maar ja ik heb geen stuiver dus … Ik zou der over denken en na een tijdje had ik zoiets waarom niet , zij betalen de reis naar Vancouver , en ik kan bij mijn zus wonen en hoef me geen zorgen te maken over waar te verblijven want ze hebben een groot huis met souterrain, ik ga. Dus ik skype mijn zus en zij zorgde voor de ticket. 
      
     Ik pak mijn koffer in en ga op de trein naar Amsterdam-Schiphol. De reis naar Vancouver duurt 12 uur en daar aangekomen ga je over redelijk vliegveld, niet zo groot als Schiphol het is 10 Februari 2016. De grenscontrole deed niet moeilijk en ik kon zo door lopen naar de uitgang. Mijn zwager begroet me en zegt, kom op naar de auto we naar White Rock aan de Amerikaanse grens waar mijn zwager een appartement huurt. Daar gaan we overnachtten. Mijn god wat is het koud hier, vergeleken met Holland met de zon erbij, het is even wennen. Ze liepen daar ook allemaal met vette truien en jassen aan.
      
Er is een fenomenaal uitzicht over Boundery Bay, je kijkt zo richting Amerika, de provincie Washington  over het water besneeuwde bergen. Meer beneden, door de bebossing, zag ik een enorm lange goederen trein langs het water gaan. White Rock is echt de begrenzing van Canada en Amerika. Er loop daar een weg die heet Zero Ave, die weg is echt de grens, als er daar een auto van de weg raakt aan de Canadese helft van die weg (is maar 4 meter breed) en die heeft hulp nodig is dat geen probleem maar als je met je auto aan de US kant in de berm raakt en niet wegkomt heb je een probleem. De US hebben die grens zo volgestopt met alarmsystemen dat er geen auto langs kan, laat staan om te helpen, je staat gelijk op een monitor.. om te helpen dus moeten de Amerikaanse redding diensten helemaal naar de grens overgang en dan die auto weghalen naar de US , maar is het een Canadese auto en driver….dan dus een groot probleem en het kost de verzekering serieuze duiten natuurlijk. Dus iedereen probeert die weg te mijden, dan maar over Zero A Ave de 2e straat in Canada.
      
Ik had geen oog dicht gedaan in White Rock, snurken dat ie kan die Zwager van me en de bedden waren echt al van voor de oorlog , troep dus. Maar ik leerde dat hij in Vancouver veel werk heeft bij de courthouse, daar moet ie alle tuinen bijhouden. Dat is een jaarrond gaande klus voor 2 personen. Maar deze keer gaan we niet aan het werk