the adventure is closeby

samenvatting, trailer.

Duitsland 1974

Het waren moeilijke tijden, een periode achter de rug van talloze teleurstellingen, overmatig drankgebruik, en veel zwartwerk. Ik werkte als stuwadoor in de havens, verdiende redelijk, maar het was niet genoeg voor mijn levensstijl. Die levensstijl? Simpel: geld uitgeven zonder op een cent te hoeven letten. Dat was ook de reden waarom ik voornamelijk zwart werkte. De bazen profiteerden van ons, de verzekering was er wel, maar wat kon het mij schelen? Ik was tenslotte 21. Wie dan zorgt, wie dan leeft, was mijn motto. Op een bijzonder goede dag ontmoette ik Bert. We zaten samen in de kroeg, een Amsteltje voor onze neus. Het gesprek ging al snel over werk en inkomen. “Waar werk jij eigenlijk?” vroeg ik. Bert antwoordde: “Ik werk voor een ‘mof’ in ‘Moffrika’. Ik ben dakdekker.” Ik trok mijn wenkbrauwen op. “Voor een mof? Ben je wel goed bij je hoofd?” Mijn ouwe heer had me altijd geleerd: “De enige goede mof is een dode mof!” Maar Bert verduidelijkte: “Eigenlijk werk ik voor een gast uit Beest in Brabant. Hij is een koppelbaas en heeft veel ‘Jan de Vriesjes’ in ‘Moffrika’ aan het werk gezet.” Het maakte me niet uit waar ik werkte, zolang het geld maar goed was. “Mooi,” zei ik, “ik wens je veel succes daar.” En ik bestelde nog een paar biertjes.

Later vroeg hij aan mij: “Heb je nog wat te doen hier?” Op dat ogenblik was ik aan het klagen en zei ik: “Ja, ach, een beetje hier en daar.” De persoon vertelde me dat hij een jaar lang vast werk had, met een schema van 3 weken werken en 4 dagen vrij, en dat dit het hele jaar door zo zou zijn. Ik vroeg hem wat het eigenlijk betaalde. Hij antwoordde: “In die 3 weken haal ik altijd €2200 op in Beest, en hetzelfde geldt voor mijn maat.” We vertrokken op zondag en keerden drie weken later op donderdag weer terug. Het hotel en eten waren voor zijn rekening. Dat was nogal wat, bedacht ik me. Zeker als ik in ogenschouw nam dat ik zwart werkte en ongeveer €3500 per maand verdiende, terwijl ik bij een baas slechts een schamele €300 per week netto plus vakantiegeld ontving. “Wie gaat er nog meer mee?” vroeg ik. Hij antwoordde: “Ook Bas hiervandaan gaat mee. Hij is een alcoholist, maar kan wel dakdekken.” Ik dacht bij mezelf: “Nou, waarom ook niet? Laten we het gewoon een keer proberen.” Hij was enthousiast en zei: “Oké, man, ik pik je op om 2 uur op zondag.”